Łysienie telogenowe. Problem mas

Łysienie telogenowe jest to najczęstsza postać utraty włosów. Występuje najczęściej po 30 i 40 roku życia. Może jednak pojawić się u każdego i w każdym wieku.

Dane statystyczne podają, iż ponad 50% mężczyzn, przekraczających 50-kę, jest dotkniętych łysieniem. Pomimo wielu badań przyczyna łysienia pozostaje w zasadzie nadal nieznana.

Wypadanie włosów typu męskiego jest częstsze u mężczyzn (u rasy białej dochodzi do 100%), jednak zdarza się również u kobiet. U mężczyzn łysienie obejmuje kąty skroniowo-czołowe i szczyt głowy. Natomiast u kobiet zajmuje większą powierzchnię owłosionej skóry głowy. Nasilenie i szybkość wypadania włosów zależy od nieznanych dotąd czynników genetycznych i hormonalnych.

Łysienie telogenowe polega na przejściu większej niż normalnie liczby włosów rosnących w fazę zaniku (katagen) i spoczynku (telogen). Po zakończeniu tego procesu znacznie zwiększa się liczba włosów telogenowych. Wzmożona utrata włosów pojawia się po 2-4 miesiącach od momentu zadziałania czynnika szkodliwego. Mechanizm telogenowy charakterystyczny jest głównie dla łysienia androgenowego u obu płci. Może jednak być także skutkiem wielu różnych czynników.

Główne czynniki zwiększające ryzyko łysienia telogenowego

• Leki: cytostatyki i antymetabolity (cyklofosfamid, metotrexat), tyreostatyki (metyltiouracyl), hormony (tyroksyna, androgeny), leki przeciwzakrzepowe (kumaryna, heparyna), retinoidy (acitretin, etretinat), leki obniżające poziom cholesterolu (klofibrat), betablokery (propranolol, metoprolol), inne: lit, sole złota, amfetamina, lewodopa, bromokryptyna
• Przewlekłe choroby układowe: toczeń rumieniowaty (SLE) i inne kolagenozy, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego-Crohna, ciężkie choroby wątroby, nie wyrównana cukrzyca
• Zabiegi operacyjne
• Zaburzenia hormonalne: nadczynność i niedoczynność tarczycy, hiperprolaktynemia, hiperandrogenizm
• Infekcje: ostre choroby gorączkowe (np. dur), ostre infekcje wirusowe (np. grypa, odra), przewlekłe infekcje (kiła, gruźlica, AIDS)
• Niedobory żywieniowe: niedokrwistość z niedoboru żelaza, niedobór cynku, witaminy B, kwasu foliowego, alkoholizm, diety ubogobiałkowe, zespoły złego wchłaniania
• Zatrucia solami metali ciężkich - bizmut, arsen, rtęć, ołów, tal
• Fizyczne: radioterapia
• Mechaniczne: wskutek nadmiernego naciągania, wyrywania
• Chemiczne: farby, lakiery do włosów
• Choroby samych włosów: grzybice
• Po porodzie. W czasie trwania ciąży wzrasta wydzielanie estrogenów, które hamują wypadanie włosów. Nagły spadek poziomu tych hormonów po porodzie, a także sam poród są przyczyną przejścia licznych mieszków w fazę katagenu. Rozlane przerzedzenie włosów pojawia się między 11 a 16 tygodniem po urodzeniu dziecka. Włosy odrastają samoistnie, bez leczenia, w ciągu 6 miesięcy.