Łysienie plackowate

Łysienie plackowate (Alopecia Areata - AA) jest częstą jednostką chorobową stanowiącą ok. 2% wszystkich dermatoz. Występuje zarówno u ludzi, jak i u innych ssaków. Może pojawić się w każdym wieku. Jest niezwykle częstym schorzeniem dermatologicznym, dotykającym zarówno kobiety jak i mężczyzn. Aczkolwiek nieco częściej dotyczy ono kobiet i może mieć to związek z oddziaływaniem estrogenu na system immunologiczny organizmu. Może występować w każdym wieku, z tym że najczęściej występuje u dzieci i młodych osób dorosłych. Około 50% pacjentów ma objawy łysienia plackowatego przed 20 rokiem życia.

Charakterystyczne jest nagłe wypadnięcie włosów na skórze w postaci jednego lub kilku okrągłych ognisk, w obrębie których nie stwierdza się bliznowacenia. Z czasem obszary te powiększają swoje rozmiary, zwiększa się również ich liczba. Na obrzeżu ognisk widoczne są krótkie, pojedyncze, ułamane włosy.

Zlewanie się ognisk i wypadnięcie włosów na całej głowie i określane jest jako alopecia totalis. Natomiast utrata włosów na całym ciele nazywana jest alopecia universalis. Obserwuje się wówczas również utratę brwi i rzęs. W 60% przypadków w ciągu roku dochodzi do samoistnego odrostu włosów.

Utrata włosów w łysieniu plackowatym jest całkowicie odwracalna. Nawroty choroby mogą występować co kilka miesięcy, a nawet co kilka lat. Odrastające włosy są zwykle cienkie lub przejściowo pozbawione barwnika. Czasem obserwuje się odrastanie włosów w pojedynczych ogniskach i wypadanie w innych. Jest to nieprzewidywalne.

Niezwykle niekorzystnie rokuje fakt wystąpienia u chorego objawów atopii, zdiagnozowania łysienia plackowatego u dzieci we wczesnym dzieciństwie oraz rozległe zmiany.

Czynniki zwiększające ryzyko łysienia plackowatego

  • stres psychologiczny, stres długotrwały lub pojedynczy, bardzo stresujący incydent
  • schorzenie to najczęściej rozwija się w rodzinach, w których występują także inne schorzenia i choroby, takie jak: alergie, astma, katar sienny, egzema, bielactwo, tarczyca, cukrzyca, anemia złośliwa, choroba Addisona
  • predyspozycje genetyczne, wcześniej w rodzinie niekoniecznie musiało się objawiać to schorzenie, ale ktoś z rodziny mógł być nosicielem tego rodzaju genów
  • wynik infekcji wirusowej lub bakteryjnej
  • przemiany hormonalne, schorzenie to może się cofać lub odnawiać w okresie przemian hormonalnych: dojrzewanie, ciąża, przekwitanie
  • długoterminowy kontakt z pewnymi chemikaliami np. praca w zakładach chemicznych
  • fizyczne uszkodzenia ciała, związany z tym bardzo silny stres psychiczny
  • zmiany pór roku, osoby dotknięte tym schorzeniem donoszą, że w zimie nasilają się objawy schorzenia, latem natomiast następuje częściowy odrost włosów - możliwy związek z niedoborem witaminy D w sezonach o niskim nasłonecznieniu! Więcej » Dieta jesienna. Kalendarz Zdrowia »

W badaniach na 506 przypadkach choroby leczonych w szpitalu 214 było w wieku poniżej 15 lat, natomiast 214 chorych w wieku 15-35 lat. Istnieje kilka teorii wyjaśniających przyczyny tej przypadłości. Pierwsza mówi, że jest to choroba pasożytnicza. Pojawia się jakby w epidemiach w instytucjach, zwłaszcza we Francji i Niemczech. Inna teoria mówi, że jest to spowodowane nienormalną reakcją nerwową, na przykład w przypadku szoku, strachu, stanów nerwowych. Oczywiście przyczyny mogą się ze sobą łączyć.

Zakłada się, iż to schorzenie jest autoimmunologiczną reakcją organizmu. Polega ona na tym, że ciało atakuje własne mieszki włosowe. Miejsca wypadania włosów są skupione, tworząc łyse placki. Łysienie plackowate leczone jest kortyzonem, który pomaga zlikwidować zapalenie. Ważnym czynnikiem powodzenia leczenia, czyli zarówno zahamowania procesu jak i odrostu włosów, jest wczesna reakcja na ich wypadanie. Pomimo to, iż szybkie przystąpienie do leczenia daje duże szanse na prawie całkowitą regenerację włosów, choroba ta ma tendencję do nawrotów.

Dietoterapia ważnym elementem leczenia łysienia plackowatego


W leczeniu tego rodzaju łysienia dużą rolę odgrywa odżywanie. Cierpiąc na łysienie plackowate warto ograniczyć ilość pożywienia sprzyjającego zapaleniom: tłuszcze nasycone, nabiał i inne produkty spożywcze pochodzenia zwierzęcego oraz wyroby wysokoprzetworzone. W zamian należy jeść więcej chleba pełnoziarnistego, kasz oraz tłuszczów nienasyconych, wyrobów jak najmniej przetworzonych np. olej z oliwek, olej z wiesiołka, avocado, orzechy. Innymi słowy, zamiast produktów prozapalnych, antyzapalne.

Komentarze

Naturalne i synergiczne leczenie łysienia w skrócie...

Synergia = Leczenie od wewnątrz (jadłospis i suplementy) + Leczenie od zewnątrz (kosmetyki i zabiegi manualne). Kolejność zamierzona, czyli dieta jest najważniejsza!
1. 2. 3. 4.
Dieta na łysienie eliminująca niedobory odżywcze i stabilizująca proces wzrostu włosa. Więcej » Dietoterapia wypadania włosów wzmocniona naturalnymi suplementami diety jak Hair Formula CHEERS lub Profolan. Więcej » Kosmetyczne leczenie miejscowe z wykorzystaniem naturalnych mieszanek jak krem na włosy Hair Loss Cream » i domowe maseczki » Masaż głowy i/lub szczotkowanie włosów w celu lepszego ukrwienia skóry głowy i tym samym odżywienia cebulek włosowych. Więcej »

Najpopularniejsze artykuły w serwisie

Hair Loss Cream. HLC. Opinie użytkowników

Łysienie telogenowe. Problem mas



DOŁĄCZ DO NAS ↓